جناب آقای رحیم‌پور، پدر نطقِ خاورمیانه، اخیرا یک سخنرانی در جمع برخی اساتید دانشگاهی داشته و گفته است که «بحث‌های سیاسی و انتخاباتی به من نمی‌چسبد».
البته بنده فقط تیتر این خبر را خواندم و به علت ضیق وقت و البته ضیق حجم اینترنت، دیگر روی لینک ادامه مطلبش کلیک نکردم که جزییات را بخوانم؛ برای همین هم درست متوجه منظور این بزرگوار نشدم که بفهمم بحث‌های سیاسی انتخاباتی به من نمی‌چسبد دقیقا یعنی چه؟ من بعید میدانم منظور ایشان این بوده باشد که بحث‌های‌شان رنگ و بوی سیاسی و انتخاباتی ندارد و احتمالا منظورشان از «نمی‌چسبد» همان «حال نمی‌دهد» یا «اصن فاز نمیده» خودمان بوده! به این معنا که ایشان با بحث‌های سیاسی و انتخاباتی خیلی حال نمی‌کند و آن کیف بحث‌های غیرسیاسی را برای‌شان ندارد و ترجیح می‌دهند بیشتر در مورد همان مصادیق امپریالیسم جهانی در زندگی بشر صحبت کنند؛ چراکه همین یکی دو روز پیش بود که آقای رحیم‌پور گفته بودند«برایم فرقی نمی‌کند، هرکسی که رییس‌جمهور بشود، من از او بیشتر می‌فهمم! وظیفه‌ام در این چهار سال ایستادن جلوی روحانی است»،
حالا ما کاری با آن قسمت از هرکسی بیشتر فهمیدنش نداریم چون خب به هرحال همه ما آدم‌ها یک «امیرتتلوی درون» داریم که گاهی به ما می‌گوید هیشکی هیچی حالیش نیست و فقط ما می‌فهمیم ولی واقعا این جمله «وظیفه‌ام در این چهار سال ایستادن جلوی روحانی است» را اگر در حوزه «سیاسی انتخاباتی» دسته‌بندی نکنیم، باید توی کدام کتگوری‌ای جایش بدهیم؟ ورزشی؟ سینمایی؟ علوم نوین مهندسی؟ بهداشت؟ نفوس و مسکن؟ خب ایستادن جلوی رییس‌جمهوری با 23 میلیون رای که به تازگی در جدال انتخابات پیروز شده و ازقضا زیر فشار شدیدترین حملات هم هست، «فعالیت زیست محیطی»، «حمایت از حقوق کودکان کار» یا «کار فرهنگی‌هنری» که نیست!
این اکراهی که ایشان در حرف سیاسی زدن از خودشان نشان داده، برای بنده از سرنوشت آدم‌های بد در داستان‌های کلیداسرار و دلباختگی عشاق در سریال‌های صداوسیما هم باورناپذیرتر است و مثل این می‌ماند که لیونل مسی بگوید «حالم از هرچی توپ و فوتباله به‌هم میخوره! مسخره‌بازیه! یعنی چی 22 تا آدم گنده رو میندازن وسط زمین میگن بدویین دنبال یه توپ؟ چیش به ما میرسه آخه؟! لطفا اسم منو فوتبالیست نذارین! این وصله‌ها به من نمی‌چسبه!» یا مثلا «جان آنتونی‌سینا» (کشتی‌کج کار معروف آمریکایی» ادعا کند: «من روحیه‌ام خیلی لطیفه ^_^ نگاه به هیکلم نکنید، دلم قده یه گنجیشکه! تا حالا آزارم به یه مورچه هم نرسیده!».